Poslednji srpski srednjovekovni dvor
Smederevsku tvrđavu podigao je Despot Đurađ Branković kao sedište srpske Despotovine. Impozantna građevina na ušću reke Jezave u Dunav sazidana je 1430. godine. U to vreme bila je jedna od najvećih srednjovekovnih ravničarskih utvrđenja u Evropi i srpska prestonica.
Smederevska tvrđava zauzima površinu od skoro 11 hektara i čine je Mali i Veliki grad sa 25 kula.
Mali grad sa šest kula prvi je podignut, okružen sa tri strane vodom- Dunavom, Jezavom i širokim vodenim rovom. U njemu su bile rezidencija za stanovanje Despota Đurđa i Velika sala za prijeme, prestona dvorana, koja spada u najreprezentativnije građevine našeg srednjovekovnog graditeljstva i u koju su dolazile mnoge krunisane glave Evrope.
O raskoši nekadašnjeg Đurđevog grada svedoče bifore -četiri velika prozora sa pogledom na Dunav, isklesana u kamenu s gotskim i romanskim lukovima. Prozori Dvora su u 15.veku, baš kao u Veneciji, Firenci ili Padovi, bili zastakljeni čuvenim venecijanskim staklom sa ostrva Murano.
Veliki grad sa 19 kula, u kome su se nalazili vojni logori i gde je živelo lokalno stanovništvo, sada je u ruševinama.
Smederevska tvrđava je bila izuzetno očuvana sve do sredine 20.veka, kada je velika eksplozija municije tokom Drugog svetskog rata oštetila tvrđavu i uništila ogroman deo Smedereva.
Tvrđava Despota Đurđa Brankovića i danas živi. U njoj se održavaju brojne kulturne i sportske manifestacija, a godišnje je poseti oko sto hiljada turista iz celog sveta.
